zondag 2 januari 2011

true grit

OK, gisteren mijn eerste film van 2011 gezien en meteen een meer dan behoorlijke.
'True Grit', het laatste meesterwerk van de Coen brothers en een remake van de film uit '69 die John Wayne zijn enige oscar opleverde.
Laat me beginnen met het concept remakes. Ik ben er geen voorstander van, maar ik begrijp waarom mensen ze willen maken. Sommige films lijken na een paar decennia gedateerd, maar beschikken wel over een ijzersterk en tijdloos verhaal. 'True Grit' is één van die films.
Het verhaal: een 14-jarig meisje ( Hailee Steinfeld ) gaat naar de stad waar haar vader vermoord werd om zijn stoffelijk overschot en zijn aardse bezittingen op te halen. Eénmaal aangekomen ziet ze in dat, omdat haar vader een onbekende was in die stad, er niemand actie onderneemt om de schuldige, Tom Chaney ( josh brolin ) te pakken te nemen. Ze doet rondvraag in de stad naar wie de meest onverschrokken marschall is. haar tocht leidt naar Rooster Cogburn ( Jeff Bridges ). Ze haalt hem over om de taak om Chaney op te sporen en voor het gerecht te brengen op zich te nemen. Wat er verder gebeurt moeten jullie zelf maar ontdekken.
Het eerste wat mensen zullen doen na het zien van de film is de vergelijking maken tussen de 2 acteurs die gestalte gaven aan Rooster Cogburn, John Wayne en Jeff Bridges. Mijn tip: niet doen. De twee zijn niet te vergelijken, het personage wordt op 2 verschillende manieren gebracht in de films. Ik ben geen expert over hoe het eraan toe ging in het wilde westen, maar ik denk dat het personage dat Jeff Bridges neerzet in deze film waarheidsgetrouwer is dan het personage van John Wayne, ook al omdat John Wayne het personage neerzette met een haarstukje en korset. Jeff Bridges probeert ook geen imitatie neer te zetten van John Wayne's personage, hij maakt zijn eigen versie en doet dat zeer goed ( oscarnominatie 6 wordt meer dan waarschijnlijk een feit ).
Het personage dat de grootste indruk op me maakte was dat van Mattie Ross gespeeld door Hailee Steinfeld. Zij was slechts 12 toen ze deze film maakte, maar ze zet het neer met zo'n volwassenheid dat je haar niet ziet als een meisje van 14, maar als een volwaardige vrouw met een doorgedrevenheid en vastberadenheid waardoor ze zeker niet moet onderdoen voor de andere acteurs. Zij is het hart van de film en maakt het nog meer de moeite om hem zeker te gaan bekijken.
Andere acteurs die meedoen zijn Matt Damon, Barry Pepper en Josh Brolin. Stuk voor stuk zetten ze sterke vertolkingen neer, maar ga ik niet verder op in. Matt Damon is één van mijn lievelingsacteurs en die zal ik later in uitgebreidere mate bespreken.
Wat opvalt is dat dit geen typische Coen brothers-film is, het is niet hun eerste remake, maar wel hun meest genregetrouwe. Het is een western en ze proberen ook niets meer te maken dan een western. Mooie beelden, sterk verhaal en krachtige vertolkingen maken dit een zeer te smaken film. De Coen broertjes kunnen sinds 'no country for old men' niets verkeerd doen bij het grote publiek en critici ( en sinds mensenheugenis niet bij hun cult achterban ) maar ik heb het gevoel dat ze ook niet de intentie hebben om iets verkeerds te doen, ze weten waar ze mee bezig zijn, zijn meesters in het vertellen en laten hen ook niet verleiden tot het afstappen van hun eigen pad. Dat maakt dat ze, op enkele minder films ( 'intolerable cruelty', 'the ladykillers' ), steeds de meest facinerende films brengen ('fargo', 'miller's crossing', 'barton fink') met de meeste fantastische personages ( 'the big lebowski', 'no country for old men' )en de meest bizarre donkere humor ( 'burn after reading', 'a serious man' ). Mijn persoonlijke favoriet is toch wel 'o brother where art thou'. Stuk voor stuk films met een hart, een ziel.
We hebben het laatste van de coen broers nog niet gezien en ik hoop alvast dat ze nog een lange tijd door mogen gaan.
Om af te sluiten: de trailer van de film, bij ons te bekijken in de bioscoop vanaf 23 februari

Geen opmerkingen:

Een reactie posten